Pagnanakaw ng mga Pinoy, anino ng nagaganap sa pamahalaan

Marami sa ating mga kababayan ang nagugulat dahil nitong mga nakalipas na mga araw at buwan ay sunud-sunod ang napapabalitang mga kasambahay na Pilipino na nahuling nagnakaw ng malalaking halaga ng pera o alahas mula sa kanilang mga amo.

Karamihan sa mga nakabasa sa mga balitang nakalap namin sa mga korte ng Hong Kong ay halos hindi makapaniwala na ganoon kalalaki ang halaga ng kinulimbat ng kanilang mga kababayan at kapwa kasambahay.

Nagtataka sila kung bakit nagawa iyon ni Ate, kung ano ang nagtulak sa kanya upang magnakaw at lalo pang ipapahiya ang ating lahi sa mga tagarito.

Pindutin para sa detalye!

Mayroon ding nagsasabi na baka napagbintangan lang si Kabayan tulad ng nangyari sa ibang mga kasambahay na ginawan ng kaso ng mga amo nila sa di malinaw na dahilan.

Ang nakakagulat sa mga kaso ng pagnanakaw na isinampa laban sa mga kababayan natin nitonng mga nakalipas na araw o buwan ay kinasasangkutan ng malalaking halaga ng pera at mga personal na ari-arian ng mga biniktima nila.

Sa nakalipas na anim na taong sinusubaybayan namin ang mga kasong isinasampa sa korte laban sa mga kababayan natin ay nitong mga nakalipas na buwan lang nagkaroroon ng malalaking halagang tulad ng nababalita sa mga pahayagan ngayon.

PRESS FOR MORE INFO

Kami man ay nagtataka kung bakit nagkaganoon. Dati-rati ay maliliit na halaga lamang ang kinukuha ng mga nasasakdal sa kanilang mga amo, at bihirang umabot iyon sa $10,000. Ngayon ay parang pangkaraniwan na ang humihigit sa $50,000 ang nakawan.

Hindi namin isinasama rito ang maliliit na nakawan sa mga supermarket, mga pandurukot sa matataong lugar, at yaong pagdagit sa mga kagamitang tulad ng cellphone at iba pa.

At tinutukoy namin ay yaong mga nakawang naganap sa mismong bahay ng mga amo, dahil doon nakatira sa mismong bahay ng biktima ang nasasakdal.

Tunghayan ang isa na namang kwentong Dream Love

Ang mga ganitong nakawan ay may mabigat na kaparusahan kaysa sa iba dahil kasangkot dito ang “breach of trust” o pagsira sa tiwala ng amo. Ang biktima ay nagtiwala sa tao, pinatuloy ito sa kanyang bahay, binigyan ng trabaho, pagkain at kalinga habang ito ay nasa malayo at naghahanapbuhay para sa kanyang pamilya.

Mahirap ipaliwanag kung bakit sa kabila ng pagpapatuloy at pagbibigay ng trabaho ng mga amo sa isang dayuhan ay nagagawa niya silang biktimahin. Tandaan natin na ang mga nakawang ganito ay nagaganap kahit saan bansa, at maski sa mismong bayan natin.

Ang paliwanag ng mga psychologist ay isang sakit sa pag-iisip ang pagnanakaw, lalo na ang paulit-ulit na pang-uumit.

Ngunit ang ganitong uri ng sakit, na “kleptomania” sa wikang Ingles at binansagan nating “kati ng kamay,” ay kadalasang kinasasangkutan lamang ng maliliit na halaga.

Ayon sa mga psychologist, hangad lang ng tao na maibsan ang kagustuhang niyang magnakaw, kahi wala pang halaga ang makukulimbat niya.

Hindi natin masasabi na kleptomania ang nagbunsod sa mga kaso ng pagnanakaw kamakailan dahil sa laki ng mga halagang kinuha ng mga nasasangkot. Maliwanag na ang nag-udyok sa kanila ay kasakiman, at ito rin ang inamin nila sa pulisya.

Ano ang nagbunsod sa kanila upang magnakaw?

Maraming maaaring dahilan, tulad ng matinding pangangailangan. May mga taong nagnanakaw dahil nagugutom sila at ang kanilang pamilya. Mayroon ding nagnanakaw para lamang sa kasiyahang idinudulot niyon sa kanila.

May nagnanakaw upang may ibabayad sa utang, na nagsimula sa pagsunod sa mga luho, o pagkakalulong sa masasamang bisyo tulad ng sugal, droga at pambababae o panlalalaki.

May mga natutukso dahil sa nakikita nilang kayamanang abot-kamay nila, ang pera at alahas ng mga taong pinaglilingkuran nila. Marami kasambahay dito ang nagsasabing pakalat-kalat lang ang pera at alahas ng mga amo nila sa bahay.

Nakasanayan kasi ng mga taga-Hong Kong na ilapag kung saan-saan sa loob ng bahay ang kanilang mga ari-arian dahil tiwala silang walang kukuha sa mga iyon. Ang turo kasi sa kanila mula pa sa pagkabata ay huwag kukuha ng bagay na hindi sa kanila.

Taliwas ang aral na ito sa nakasanayan sa Pilipinas na kapag ang isang bagay ay nakitang pakalat-kalat sa kalsada, sa sasakyan o sa pasyalan ay iniuuwi at inaangkin ito ng nakapulot at sasabihing pang ito ay hulog ng langit.

Itinuturo rin naman sa mga mag-aaral sa Pilipinas na huwag aangkin ng mga bagay na hindi sa atin. Ngunit ang pangaral na ito ay hindi isinasapuso ng mga taong dapat ay siyang mangunguna sa pagsunod dito.

Nakikita ng mga mamamayan na ang mismong mga opisyal ng pamahalaan ay nagnanakaw sa kaban ng bayan sa iba’t ibang paraan.

Hangga’t hindi nawawala ang masamang ehemplo ng mga namumuno ay may idadahilan ang mga magnanakaw upang gayahin sila sa sariling bayan o sa ibang bansa.

Samakatwid, kailangang-kailangan ng bansang Pilipino ang malinis na pamumuno. -- Ni Vir B. Lumicao

CALL US FOR MORE DETAILS

PRESS FOR MORE DETAILS

Kuru-Kuro: Alinmang lahi kung pasaway ay magkakalat ng Covid

By Vir B. Lumicao

Gumanda lang ang panahon nitong Sabado at Linggo ay nagsitungo na sa tabing-dagat at sa kabundukan ng Hong Kong ang libu-libong mga tao upang salubungin ang pagsilay ng araw makalipas ang dalawang linggong kulimlim at manaka-nakang pag-ulan.

Ang pagsasawalang-bahala ng mga tao sa mga kautusan ng gobyerno para umiwas sa epidemya ay dala marahil ng lumbay ng taglamig at pangambang bunga ng mahigit sa tatlong buwan nang krisis na dulot ng novel coronavirus disease of 2019, o Covid-19.

Nakita ng madla sa mga balita ang hindi pagpansin ng mga tao sa mga hakbang kaugnay ng paglalayu-layo ng mga mamamayan upang mapigilan ang pagkalat ng virus na siyang sanhi ng pagkakasakit ng mahigit 1,000 at tuluyang pagkamatay ng apat na pasyente.

Pindutin para sa detalye!

Tila nagbunga ang mahigpit na pagpapatupad ng gobyerno ng Hong Kong sa ilang hakbang upang mapigilan ang paglaganap ng Covid-19. Kabilang sa mga hakbang na ito ang social distancing o paglalayu-layo at pag-iwas sa matataong lugar.

Simula nang ipatupad ang social distancing ay unti-unting bumaba ang bilang ng mga tao sa Hong Kong na natuklasang positibong may Covid-19. Habang sinusulat ito ay apat katao lang ang iniulat sa Centre for Health Protection na nagpositibo sa virus.

Magandang balita ito para sa mga mamamayan ng Hong Kong na simula pa noong Enero ay balot na ng pangamba dahil sa pagpasok ng kinatatakutang sakit na nagsimula at pumatay ng mahigit 3,000 tao sa lungsod ng Wuhan sa China.

Call us now!

Karamihan sa mga nahawa sa sakit ay yaong mga taong nakapagbiyahe sa labas ng Hong Kong tulad ng mga negosyante, mga mag-aaral, mga kasambahay o dating nakaniig o nakasalamuha ng mga naunang nabiktima ng Covid-19.

Marami sa mga natuklasang may taglay na coronavirus ay mga taong nanggaling sa mga bansa sa Europa tulad ng Britanya, Pransiya, Italya, Estados Unidos, at ilan pang mga bansang pinanggalingan ng mga bumalik dito sa Hong Kong.

Sa mga nakumpirmang may sakit na Covid-19 nitong mga nakaraang araw ay may mga kababayan tayong mga kasambahay. Apat sa mga Pinay na ito ay nanggaling sa pagbabakasyon sa Pilipinas, kaya malamang na doon nila nakuha ang sakit.

Call now!

Apat na dayuhang katulong na nanggaling sa Britanya kasama ang kanilang mga amo ang kumpirmadong may dala ring sakit na Covid-19 pagbalik nila rito sa Hong Kong.

Tatlo sa mga kasambahay na iyon ay mga Pilipina samantalang ang ikaapat, na dumating dito noong Abril 11 matapos ang mahigit dalawang buwang bakasyon sa Inglatera, ay hindi pa natiyak kung ano ang nasyonalidad. Siya ay 32 taong gulang.    

May apat na iba pang Pinay na nakumpirma ring may dalang coronavirus nang bumalik sa Hong Kong kasama ang mga amo mula sa iba’t ibang bansa. Isa sa kanila ay nanggaling sa Pransiya, isa sa Turkiya at dalawa sa Amerika.

CALL US!

Ang mga Pilipinang kasambahay na naunang iniulat na nagka-Covid ay mga nahawa lang ng kanilang mga amo o iba pang kasamahan sa bahay. Ngunit sa tingin ng mga tagarito, ang mga katulong nilang Pinay ang nag-uuwi ng virus kaya sila pinandidirihan nila.

Sa aming pananaw, iyon din ang dahilan ng Hong Kong Labour Department na huwag lumabas ang mga Pinay kapag day off nila, at ilan na sa mga lumabag ang nasisante.

Sa paglilibot namin nitong mga nakaraang araw ay nakita naming may mga pasaway, Pinoy man o ibang lahi, na lumalabag sa batas na huwag mag-umpukan nang higit sa apat-katao. Sige lang sila kahit may nakaambang $2,000 hanggang $25,000 multa.

Ang layunin ng social distancing ay para hindi mahawa o makahawa ng sakit anuman ang lahi at katayuan sa buhay. Ito ay para sa kaligtasan ng lahat.

BASAHIN ANG DETALYE

CALL US!

CALL US FOR MORE DETAILS

Call us now!

Call now!

Call us!

Scourge of our time

By Daisy Catherine L. Mandap

What a difference a month makes. If someone told me last month that the novel coronavirus would leave the entire world on bended knees I would have thought that person crazy.

That time, Covid-19 was something thought of as just another disease that started in China, and would dissipate as soon as temperatures rose – much like the way Sars did 17 years ago.

We in Hong Kong were more naturally wary, as we still remember the fear and the pain brought on by Sars. We were the epicenter then, like Wuhan was for the coronavirus.

CALL NOW!

We took precautions guided by that grim experience, but as it turns out now, not nearly well enough.

Once again an unseen enemy, a new, more ferocious virus, is just outside our door. It is knocking, but we are best advised to stay indoors. Go out only if you must, and always arm yourself, not with a gun, but with a mask and a hand sanitizer.

Not even in our wildest dreams did it cross our minds that we could be fighting a one-sided battle with an enemy that moves like the wind, strikes like a knife, and is not afraid of anyone, be it a prime minister, a king-in-waiting, or a Hollywood star.

Press here to get the App

While we were debating whether to lock our borders with China, or shut offices or schools, the enemy decided to move elsewhere.

Down came dozens of tourists aboard two luxury cruise ships in Japan and the United States. At the same time, hundreds of people belonging to a secretive sect in South Korea were virtually mowed down, one after another.

Without a warning, it again reared its deadly head in Europe. First destination was Italy, where the elderly became its easy prey. By the hundreds they fell, that in just about two weeks, the death toll had passed 10,000, a grim reminder that this enemy knows no mercy.

Tunghayan ang isa na namang kwentong Dream Love.

Then it swooped on the mighty countries that were once protagonists in many of the world’s epic battles.

First, Spain, then France, Netherlands, Germany, and finally, the United Kingdom, where the coronavirus lingered to make a point.

Both the country’s prime minister and the second-in-line to the throne were stricken, with neither knowing where the blow had come from.

The onslaught continued, until the high-and-mighty, the one claiming to be the remaining superpower in the world, has been brought to its knees. Its president, who boasted just a few days ago that the United States would be back on track in a matter of days, has completely changed his tune.

Yes, he admits, the virus could kill as many as 100,000 Americans, and this could well be two million if we didn’t take more stringent measures now, like locking up everybody in their homes for another full month, until the enemy withdraws.

In Britain and other more cautious countries, the forecast for when citizens might be allowed to emerge from beneath the trenches is longer, like another six months, even longer.

Just about anywhere, the picture is grim. More frighteningly so in countries which do not have much to spare in terms of funds and other resources, or lack officials who appreciate the danger that stares them in the face, as the Philippines.

Hong Kong, Singapore or even China are not off the hook, either. They may have managed to stave off the enemy because they were better prepared from the Sars experience, but they, too, now face the prospect of squaring off with it again, after it has piggybacked on many of their residents arriving from overseas.

For many of us, the battle for survival continues. Not only in terms of keeping our mortal bodies alive, but also in ensuring we get to hold on to our jobs, our security, and our sanity.

We may be in this for the long haul, but if we do as we’re told by the experts, we will survive. Stay safe, healthy and wise. Remain indoors as much as possible. If all else fails, pray.

We have to believe — that this, too, shall pass.

BASAHIN ANG DETALYE

Call now!

Press ad to call

Call us now!

CALL US!

Mga amo ang naghahawa ng Covid-19 sa DH

Ni Vir B. Lumicao

Dumarami ang bilang ng mga kasambahay na Pilipinang nahawa ng kinatatakutang sakit mula sa novel coronavirus, o Covid-19, sa kanilang mga amo.

Patunay lamang ito na mali ang panawagan ng Hong Kong Labour Department sa mga dayuhang katulong na huwag silang lumabas sa araw ng kanilang pahinga upang makatulong diumano sa pagpigil sa paglaganap ng naturang sakit.

Mali ang pagkakaintindi ng mga among Intsik taga-Hong Kong sa nasabing suhestiyon ng Labour Department. Inisip nila na ang mga dayuhang katulong ay maruruming nilalang na nag-uuwi ng mga sakit sa kanilang mga pamamahay.

PRESS FOR MORE INFO

Dahil sa paghihimok na manatili sila sa bahay tuwing araw ng pahinga may isang buwan na ang nakalilipas ay sari-saring pagmamaltrato, diskriminasyon at paglabag sa kanilang karapatang pangmanggagawa at pantao ang dinanas ng mga katulong.

Nang mapabalitang may Pilipinang na nahawa sa sakit na Covid-19 ng among matanda, lalong pinandirihan ng mga taga-Hong Kong ang mga katulong na Pilipino.

May isang Pinay na nagpilit umalis isang araw ng Linggo upang magpadala ng pera sa kanyang pamilya. Pag-uwi ay sinalubong siya ng nagbubungangang amo, hinarang sa labas ng tarangkahan at pinagkuskos sa buong katawang ng tubig na may halong bleach.

Pindutin pra sa detalye!

Malamig noong araw na iyon ngunit pinahubad ng amo ang balabal at sumbrero ng Pilipina at ipinatapon ang mga ito sa basurahan. Pagpasok sa bahay ay pinadiretso siya sa banyo at pinapaligo ng tubig na may halong pamatay ng mikrobyo.

May iba pang mga katulong na lumabas din ng bahay at pagbalik ay ayaw palapitin ng mga amo sa kanilang mga kapamilya. Mayroon pang sinabihan na tumabi kapag dadaan ang mga amo dahil baka madikit sila sa katulong.

Isang katulong ang nagkuwentong pati ang buong sapatos niya ay pinapupunasan ng alcohol at baka nga raw may dalang virus.

Call us now!

Minsan, isang Pilipina ang nataunan namin sa isang mall na nakasuot ng pamprotektang kasuotan sa buong katawan habang nagpapadala ng pera sa kanyang pamilya. Pati ang salaping padala sa pamilya ay nakasilid sa isang plastic na supot.

Ang pinakamasaklap ay, dahil sa sobrang takot o pandidiri, ilang among Intsik ang nagtanggal sa kanilang mga katulong na nagpilit mag-day off.

 Ang mga amo naman na nagtagumpay na hindi pinalabas ang mga katulong nila ay sinamantala ang pagkakataon para utusan silang gumawa sa loob ng bahay kahit pa araw iyon ng kanilang pahinga.

Call us!

Sa ganitong mga sitwasyon, walang magawa ang pobreng katulong kundi tumalima, dahil ang marami ay walang sariling kuwarto at ang iba ay nahihiyang magkulong o matulog lang maghapon.

Inilantad ng nasabing panawagan ng Labour ang mga paglabag ng di-iilang amo sa nakatadhana sa kontrata na bigyan nila ang katulong ng sariling kuwarto o disenteng lugar na matutulugan.

Marami sa mga katulong ang umangal na wala naman silang kuwarto at sa salas, kusina, bodega o banyo lamang sila natutulog.

Sa gitna ng di-makatarungang pagtukoy sa mga katulong bilang mga tagapagdala ng virus at di-pagpayag sa kanilang paglabas kapag araw ng pahinga ay patuloy naman sa paggala sa labas, pagsi-shopping at pagkain sa mga restoran ang mga amo nila. 

Ilang araw pa lang matapos na bawalan ang kanilang mga katulong na umalis ng bahay ay napapatunayang ang mga gawaing sosyal ng mga among Intsik ang siya mismong dahilan sa pagkalat ng sakit na Covid-19.

Habang sinusulat namin ito ay limang Pilipinang katulong na napatunayang nahawa ng sakit na Covid-19 sa mga amo. Samakatwid, hindi ang mga abang katulong ang nag-uuwi ng sakit kundi ang mismong mga amo nila.

Hindi pa ba sapat iyon para payagang mag-day off muli ang mga katulong?

---

I-try mo ito, Kabayan: Kung interesado kang ma-contact ang mga advertiser namin dito, pindutin lang ang kanilang ad, at lalabas ang auto-dialer o kanilang website. Pindutin ulit and auto diaoer upang tumawag. Hindi na kailangang pindutin isa-isa ang mga numero.

Call us!

CALL US NOW!

Call us!

Call Us!

PADALA NA!

Call us now!

Call us!

CALL US!

COVID-19 and its impact on OFWs

By Cynthia Tellez

The novel coronavirus that started in Wuhan, China in December last year has spread fast, and contaminated many people across the globe. The number of affected persons within China alone has now gone up to more than 60,000 with more than 1,000 dead.

There are several advisories from the Centre for Health Protection of Hong Kong’s Health Department in their website about the deadly virus, now known officially as Covid-19. The Immigration and Labour Departments have also published relevant advisories on how to handle the contagion, thus, I will not deal with that in this column.

It is the reaction of several countries implementing stricter immigration controls, banning the entry of people coming from China, Hong Kong and Macau that is our concern. So far, the country that has imposed the most stringent travel requirements for Hong Kong is the Philippines. From Feb. 2, foreigners from any country were barred from entering the Philippines from any of these places. Lately, even Taiwan was added to the list. Only Philippine passport holders can enter but they will be subjected to 14 days’ self-quarantine.

PRESS FOR MORE INFO

But what is more worrying was the complete travel ban imposed by the Philippine government on its constituents. This means that no Filipinos touring, working or residing overseas will be allowed to leave the country if their destination is China, Hong Kong, Macau or Taiwan. This is puzzling because not one of these destinations has a policy preventing the entry of Filipinos, or in particular, overseas contract workers coming from sending countries like the Philippines.

As a result, tens of thousands of Filipino overseas workers who are on vacation or emergency leave, or are about to leave the Philippines for the first time, have been left stranded in several countries across the country.

We strongly suggest that those affected by the Philippine travel ban should communicate with their employers immediately and ask them for compassion and understanding so they will not terminate your contracts with them, this situation being not your fault – or theirs.

Pindutin pra sa detalye!

 Some employers may not terminate the contract but may impose unpaid leave. You should not agree to this because, again, it is not your fault. Encourage your employer to check the insurance policy they were required to take for you because it might just allow them to collect compensation to cover your salary. Some of these insurance policies allow an employer to temporarily hire domestic worker locally (anyone with permanent residency in Hong Kong) for up to three months, and the insurance company will shoulder a substantial portion of the temporary worker’s monthly salary.

 There are those who are encouraged to resign: DO NOT RESIGN! This is but a temporary situation.

 Those who are asked to take a vacation should also think twice because it will be difficult for you to book a flight home, plus you will not be able to return to Hong Kong while the travel ban is in force. You might just end up worrying about your job if the ban lasts far longer than expected.

Call us now!

 Recently, the HK Labour Department also gave an unsolicited advice to migrant workers, that they should avoid going out on their rest day to prevent being contaminated by the deadly virus. Do not heed the call if you feel you must go out because that is your right. Stay home only because you want to, but remember that you are not supposed to work during this day.

The Mission has received reports that some employers have taken this advice to mean that they can prevent their domestic workers from taking a day off. This is not right. Let us remember that this is just an advisory – an advice- by the Labour Department. It has not changed the Labour Ordinance provision that allows you to have a rest day once every week, or during a statutory holiday.

As a matter of law, there should be a definite rest day for all domestic workers: one day in a week, a continuous 24-hour day-off. This cannot be taken back by the employer without the consent of the domestic worker. And even if there is, there should be a clear agreement, and the unspent rest day must be replaced by another day within 30 days.


Press here to get the App

If your employer offers to pay you for that unspent rest day, you should not accept it because that is unfortunately illegal. The rest day cannot be replaced with monetary pay as it is the worker’s right to rest and replenish spent energy.

In some instances, when out of fear of termination of contract, a worker accedes to employer’s instruction not to go out during a rest day. Document this. Keep a diary and write the circumstances in detail.

To many domestic workers, the problem is beyond what is legal or not. Many have problems with their accommodation. They have no room of their own. They sleep in the living room or anywhere in the flat without privacy. It is difficult for them to rest even during rest days. How much more in this particular time when almost all members of the family are around?  They cannot just sit in the living room the whole day and watch their employer do everything “because it is their rest day”.

In this situation, it is understandable that domestic workers will find it strenuous to stay in the house twith their employers. The awkward feeling of seeing the employer does the chores while the domestic worker is “just sitting” is so uncomfortable that it creates more stress than real rest. The natural thing to do is to assist. But before you know it, you are already working even without being asked by the employer.

It is entirely different if you have your own room where you can really rest - an ideal situation in times like this.

In the event that your employer terminates your contract because you refused to work on your rest day, they will be liable to breach of the Employment Ordinance and you can file for compensation with the Labour Department.

For those who are stranded in the Philippines due to the travel ban, it is indeed horrifying to imagine yourself unemployed with the rest of your family depending on you. The Php10,000 in financial aid that you could get from the Overseas Workers Welfare Administration, while appreciated, will not be enough to pay for your lost job and the bills that you need to pay, especially if you remain unemployed for months.

There are many more unfortunate situations created by the current condition, complaints that were not covered in this article. Should you wish to consult for more information and suggestions, do not hesitate to contact the Mission for Migrant Workers at this number – 2522-8264 or call Ester at 9711 1673 or Cynthia at 9740 9406 or Edwina at 9488 9044.


----
This is the monthly column from the Mission for Migrant Workers, an institution that has been serving the needs of migrant workers in Hong Kong for over 31 years. The Mission, headed by its general manager, Cynthia Tellez, assists migrant workers who are in distress, and  focuses its efforts on crisis intervention and prevention through migrant empowerment. Mission has its offices at St John’s Cathedral on Garden Road, Central, and may be reached through tel. 2522 8264.

---

I-try mo ito, Kabayan: Kung interesado kang ma-contact ang mga advertiser namin dito, pindutin lang ang kanilang ad, at lalabas ang auto-dialer o kanilang website. Pindutin ulit and auto diaoer upang tumawag. Hindi na kailangang pindutin isa-isa ang mga numero.

Call us now!

Call now!

Call now!

Call us!

Press ad to call

CALL US FOR MORE DETAILS

CALL US NOW!

CALL US!